2023-05-25
30-lecie pracy Tomasza Ossolińskiego
25 maja 1993 roku o godzinie 12:00 rozpoczął się mój pierwszy pokaz. Trzydzieści lat później zaprosiłem gości do Katowic, gdzie 20 maja 2023 roku świętowałem jubileusz 30-lecia pracy zawodowej.
Wiele z miast ma swój symbol, dla mnie Katowice to Spodek. Kosmiczna bryła głównej hali jest tak charakterystyczna, że nie sposób ją pomylić z czymś innym. Forma potężna, a jednak lekka, pełna gracji. Cieszę się, że mój jubileuszowy pokaz odbył się właśnie tu. Na Śląsku się wychowałem i debiutowałem.
Pokaz uświetniło Bolero Ravela w wykonaniu Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia. Dziękuję Adamowi Sztabie za poprowadzenie orkiestry.
Jest w Bolerze coś, co daje się przełożyć na ideę kolekcji. To z jednej strony powtarzalność, a z drugiej ewolucja. Powtarzalność dodaje spójności, ewolucja pcha dzieło do przodu i sprawia, że rytm nie nuży.
Kolejne instrumenty przekazują sobie pałeczkę, od fletów po puzony. Narastające orkiestrowe crescendo spaja werbel. Tak samo jest z kolekcją: kroje, wzory, tkaniny powtarzają się, jednocześnie dochodzą nowe, które rozwijają przewodnią myśl.
Przenikanie, pulsowanie, kolor – te idee miałem w głowie, gdy zaczynałem pracę nad nową kolekcją. Słowa krążące po głowie (wówczas jeszcze myślałem, że nieco losowe) – to był zaczyn, z którego miały powstać nowe formy.
Ale po kilku dniach dotarło do mnie, że nie ma w nich przypadku, bo wszystko układało się w logiczny ciąg, prowadzący do Wojciecha Fangora. To artysta, którego podziwiam od zawsze i jak widać, na stale obecny również w mojej podświadomości.
Wojciech Fangor (1922 – 2015) – malarz, grafik, współtwórca Polskiej Szkoły Plakatu. Pierwszy Polak, który doczekał się indywidualnej wystawy w nowojorskim Muzeum Guggenheima.
To niesamowite, że niektóre z jego prac są dostępne w przestrzeni publicznej. Wystarczy wycieczka na dworzec Warszawa Śródmieście, by obejrzeć kilkadziesiąt mozaik z lat 60. XX w., dziś (na szczęcie!) wpisanych już do rejestru zabytków.
Właśnie za ten okres cenię Fangora najbardziej. W latach 60. i 70. tworzył w nurcie abstrakcyjnym, eksperymentował z przestrzenią, oszukiwał percepcję. Malowane przez niego mgławice kolorów, kręgi i fale, hipnotyzują tak bardzo, że wciągają w inny wymiar.
I to one zmaterializowały się w mojej jubileuszowej kolekcji. We wzorach i gradientach tkanych żakardowo na moje zamówienie. W nieregularnych liniach dekoltów, płynnych cięciach i kontrastowych zestawieniach kolorów.
Praca nad kolekcją jest jak układanie mozaiki: ubrania, modelki, modele, światło, dźwięk. Jeden element musi pasować do drugiego, tak by na koniec, w tym samym momencie utworzyć pełny obraz kolekcji. Ten „moment” to 17 minut pokazu. Tylko i aż, bo tak naprawdę to 1200 godzin ciężkiej pracy. Na przykład takiej: 260 ręcznie robionych kwiatów, 800 metrów tkanin, z których powstało kilkadziesiąt ubrań, szwy liczone kilometrami, podobnie jak ściegi ręczne. 6 tygodni ciągłego wysiłku, zespołu i mojego.
A w dniu pokazu 260 osób – za kamerami, aparatami, w reżyserce, na „backstage’u”; czeszących, robiących makijaż, koordynujących. 78 muzyków NOSPR ze swoimi instrumentami. Wszystko po to, aby w kilkanaście minut zaprezentować nową kolekcję.
Za każdym razem, gdy wchodzę w to na nowo, zastanawiam się czy to szaleństwo ma sens. I przez wszystkie lata odpowiedź była identyczna: tak!
Taka praca nie tylko podsumowuje i zamyka pewien okres, ale i otwiera na nowe, układa w głowie. W mojej kiełkują już nowe pomysły.
***
Dziękuję Mecenasom relacji z pokazu:
Dr Irena Eris i YES
Dziękuję Partnerom pokazu:
Miasto Katowice, Fundusz Górnośląski S.A., Fundacja In Corpore, 4dent Dorota Stania, Electrolux, Perlage, L’Oreal Professionnel, CCC, Mercure Katowice Centrum, Chivas Regal, NEONAIL
***
Fot. AKPA
Fot. Tomasz Lazar
Animacja do pokazu Olivia Wünsche & Thomas Le Provost
Producent wykonawczy transmisji @2vision.pl
